प्रेमकिनारा
सुवर्णकांती नाजुक बांधा
बघुनीया मन झुरते गं..
गालावरची बट चावट
हळूच हृदयी शिरते गं..
कितीक वादे किती बहाणे
वाट तुझी मी बघतो गं..
कातरवेळी येशी जवळी
या आशेवर जगतो गं..
गौर काया प्रभातीला
लालेलाल झाली गं,.
जणू नभातून अप्सरा
अशी धरेवर आली गं..
डाळींबी ओठांना जणू
रंग गुलाबी चढला गं..
हाय..धावत धावत वारा
तुला कसा बिलगला गं..
त्या पानांवर,त्या गवतावर
रंग कशाचे लाल गं?
ठसे उमटले तव प्रेमाचे
देहाचे नुसते हाल गं..
मिलनाचा तू वादा करता
सागरही आतुर झाला गं..
भरती येऊन मंथर झाला
प्रेमकिनारा हा ओला गं..
तू येता पाऊसही भिजला
फुलून आली बाग गं..
मी भ्रमर तू कमळीनी
कर बंद पाकळीत राज गं
सविता पाटील ठाकरे, सिलवासा
मुख्य परीक्षक, प्रशासक, कवयित्री