हसू आणि आसू
दिवस उतरल्यावर येती
आईबाबा कामावरुन घरी
हसू ओठां अन् आसू डोळां
धावत येऊन बिलगे ती परी
लेक निघाली सासरी पाहून
ओठी हसू अन् नयनी पाणी
घालून आवर भावनांना ते
करिती लेकीची पाठवणी
निवांत अशा त्या संध्यासमयी
गतकाळाची पाने चाळताना
हसू आणि आसू येती नकळत
पुन्हा जुन्या स्मृतीत रमताना
जीवनाच्या संध्यासमयी जव
फिरे हात प्रेमाने पाठीवरती
सुरकुतल्या चेहऱ्यावरी दिसे हसू
दोन आसू समाधानी ठिबकती
लपवून अपूले आसू आणीतसे
जो दुसऱ्याच्या चेहऱ्यारती हसू
जग जिंकल्याचा आनंद झळके
कुठले दु:ख अन् मग कुठले आसू
अर्चना सरोदे
सिलवास,दादरा नगर हवेली आणि दमण व दिव
=====