संगम
वाटले ती दिसल्यावर
विचारावी थोडी खुशाली
वर्षे खूप उलटली मध्ये
तरी तशीच होती लाली
डोळे होते तसेच बोलके
ओठांची लय उडवीत लक्ष
मोलभाव करतांना भाजीची
कामात दिसली तशीच दक्ष
चपळ बोटांची ती हालचाल
घायाळ आजही करीत होती
पूर्वी वहीवर चालणारी बोटे
आज जगरहाटी सांगत होती
पूर्वी पदर वाऱ्यावर उडणारा
आता चोपून कमरेला खोचलेला
केस तेवढे बाॅबकट केलेले
मस्त हातात पर्स घेतलेला
विचारले पुर्वीची तू नाहीस
होती घाबरणारी गोगलगाय
हसत फेकली वेदना डोळ्यातली
म्हणे दुःखंच बळ देऊन जाय
संगम सुखदुःखाचा असा
झाले कारण बदलण्याला
टोकाचे निर्णय दिले सोडून
जवळ केले जगण्याला
सविता धमगाये,नागपूर
जि. नागपूर
========
