लवलेश
लवलेश ही उरला नसता
जर मी तिथे गेले नसते
जेव्हा तो होता जळत
लोक होते पाहत नुसते
ही काय माणुसकी लोकांची
सारीच विकून टाकली
कसे असतात विचार त्यांचे
जसी असते केराची टोपली
दुश्मन जरी असला
त्यांच्यातही असते सुंदरता
आपल्यातही असते दोष
तीच असते कमतरता
असा प्रसंग येऊ शकतो
नाही येत कुणी धावून
का असं वागतात लोक
करावे व्यक्त भावना हृदयातून
आज त्यांच्यावर ओढवला
उद्याला येणार आपल्यावर
परिस्थिती सांगत नसतो
वेळ येते सर्वांवर
वाचवले त्याचे घर
झाले थोडेसे नुकसान
मनातून होता घाबरला
मानले माझे एहसान
माणुसकीची केली कदर
मनातून केला आदर
माणूस माणसाच्या कामी येतो
या कसलाही भेद नसतो
केवलचंद शहारे
सौंदड गोंदिया
=========
