मनाचा हिंदोळा
हातातून आहे सुटत
कण वाळूचे
मनाच्या हिंदोळ्यावर झुलत
क्षण गतकाळाचे
कितीही करा यत्न
आता काहीच उरणार नाही
गेलेले क्षण कधीच
परत येणार नाही
खऱ्या खोट्याचा या जगात
खरे मागेच दडून बसते
खोटे मुखवटा रंगवून मिरवतो
अन खरे अश्रू गाळत राहतो
दिखाव्याला जग भुलतो
आणि मौल्यवान वस्तू गमवतो
कृत्रिम सुगंध अंगावर फासतो
अन स्वतःच्या कस्तुरीला नाकारतो
सुखदुःखाची झालर
गोधडी अशी ऊबदार
घ्यावी आता पांघरून
अन करावे प्रभूचे खऱ्या
ज्योती सुधीर कार्लेवार
जि.चंद्रपूर
=============
