पोपट-राघू
एके दिवशी उडत आला
चोच लाल रंग पोपटी पोपट
झाडाच्या फांदीवर बसला
हळुवार पकडले मी त्याला
घरी होताच कोपर्यात एक
लोखंडी जुना पिंजरा
आई ओरडली सोड त्यास
पोपटाचे नाव ठेवले दुलारा
ऐकले होते पहाटेचे शिकविणे
लक्षात पोपट घेतो मनाची तयारी
कुणी आल्यास दुलारा म्हणायचा
रामराम पावनं कुणी नाहय घरी
आई सुध्दा गुतंली माय जाळयात
माझ्या आधी घालून देती आंघोळ
पेरू, डाळ सकाळीच त्यास देवुणी
रात्रीला माझ्या ताटात मेजवानी
मी शाळेत जाताच म्हणायचा
या सांयकाळी हं लवकर घरी
बसुनी तुझ्या खांद्यावर जायचं
मस्त फिरू होऊनी सैरावैरी
कुसुमलता दिलीप वाकडे
दिघोरी रोड,नागपूर
