आकांत..
वाटतो जरी सर्वांना, मी वरून अगदीच निवांत
पर कळेना कुणालाही, माझ्या आतला आकांत..//
भळभळत्या जखमांचा, दाह छळतो अतोनात
करावी कुठे वाच्यता, मीठ प्रत्येकाच्या हातात..//
नाही सांत्वनाचे मलम, नाहीच आधाराचे शब्द
घातक वाग्बाणांनी मात्र, अंतःकरण होते दग्ध.. //
घोर अभिशापाची, जाचणी लागलीय जीवाला
आसवांचाच अभिषेक, रोज घालतोय शिवाला.. //
मन होरपळतेय आगीत, जसे शुष्क वेलीचे पान
कधी पडावे या ओंजळीत, आता उःशापाचे दान..//
पूर्वसंचिताचा खेळ म्हणू की, म्हणू प्रारब्ध भोग
ना जाणो कसा उणा पडला, निस्सीम कर्म योग.. //
पुरे पुरे झाली देवा, किती घेशील कठोर परीक्षा
डोळ्यात आले प्राण, अजून किती करू प्रतिक्षा.. //
विष्णू संकपाळ बजाजनगर औरंगाबाद
÷======
